[فرمود: در روز قیامت او را مانند این دو خواهید دید. خداوند مردمان را جمع کرده و می‌فرماید: هرکس آنچه را که عبادت می‌کرده به دنبالش می‌رود. پس خورشیدپرستان به دنبال خورشید می‌روند. ما‌ پرستان به دنبال ماه و طاغوت‌پرستان به دنبال طاغوت‌ها به راه می‌افتند. این امت می‌ماند که در میانش منافقان نیزهستند. خداوند با صورتی که می‌شناسند در برابرشان ظاهر می‌شود و می‌گوید من پروردگارتان هستم. آنها می‌گویند: تو پروردگار ما هستی و به دنبالش می‌روند]

وكذلك أخرج الديلميّ في مسند الفردوس بسندٍ واهٍ عن عليٍّ قال: "سألت النبيّ صلّى الله عليه وسلّم عن قول الله {فتلقّى آدم من ربّه كلماتٍ فتاب عليه} فقال: إنّ الله أهبط آدم بالهند، وحوّاء بجدّة، وإبليس ببيسان، والحيّة بأصبهان. وكان للحيّة قوائم كقوائم البعير، ومكث آدم بالهند مائة سنةٍ باكياً على خطيئته حتى بعث الله إليه جبريل وقال: يا آدم ألم أخلقك بيدي؟ ألم أنفخ فيك من روحي؟ ألم أسجد لك ملائكتي؟ ألم أزوّجك حوّاء أمتي؟ قال: بلى. قال: فما هذا البكاء؟ قال: وما يمنعني من البكاء وقد أخرجت من جوار الرحمن! قال: فعليك بهؤلاء الكلمات. فإنّ الله قابلٌ توبتك، وغافرٌ ذنبك. قل: اللهمّ إنّي أسألك بحقّ محمدٍ وآل محمدٍ، سبحانك لا إله إلا أنت عملت سوءاً وظلمت نفسي فاغفر لي إنّك أنت الغفور الرحيم. اللهمّ إنّي أسألك بحقّ محمدٍ وآل محمدٍ سبحانك لا إله إلا أنت عملت سوءاً وظلمت نفسي فتب عليّ إنّك أنت التوّاب الرحيم. فهؤلاء الكلمات التي تلقّى آدم" (كنز العمال - سورة البقرة)]