- 1 - الإمام ناصر محمد اليماني 18 - 12 - 2011 م 23 - 01 - 1433 ه 27-آذر-1390ه.ش 05:02 AM از اسرار کتاب مکنون (مسطور) درباره آفرینش کائنات. بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدي محمد رسول الله وآله الأطهار، وجميع أنصار الله في الأولين وفي الآخرين إلى يوم الدين، أما بعد. ای عزیزان من ،ای کسانی که در جستجوی حق هستید ،سزاواراست تا مهدی منتظر جز حق، ازآیات محکم ذکر(قرآن) فتوایی برای شما صادر نکند. و اما درباره نام "کواکب "؛ این اصطلاح به صورت عمومی به تمامی اجرام آسمانی نورانی (=مضیئ) و روشن (=منیر) اطلاق می شود چه این کوکب خود چراغ روشنی باشد(ازخود نور داشته باشد ) و چه مانند ماه تابان باشد ( =از خود نور نداشته و منبع دیگری باعث درخشندگی آن شود) . تصدیق فرموده خداوند تعالی: {تَبَارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَاجًا وَقَمَرًا مُّنِيرًا (61) وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِّمَنْ أَرَادَ أَن يَذَّكَّرَ أَوْ أَرَادَ شُكُورً‌ا(62)}صدق الله العظيم [الفرقان] چیزی که در کتاب خداوند پیدا می‌کنم این است که به تمام اجرام آسمانی که نورانی هستند حال چه از خود نور داشته باشند (مضیئة) و چه نور جرم دیگری را منعکس کنند(منیرة) به صورت کلی کوکب گفته می شود (مترجم : منظور این است که کوکب در کتاب خداوند هم برای سیاره ها استفاده می شود و هم برای ستاره ها .کوکب= نجوم=اجرام آسمانی). آیا خداوند تعالی نفرموده است : {إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ (6) وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ (7) لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ (8) دُحُورً‌ا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ(9)}صدق الله العظيم [الصافات] و در این آیه منظور از کوکب چیست؟ در کلام خداوند تعالی در قرآن جواب را پیدا می‌کنیم: {وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِلشَّيَاطِينِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ}صدق الله العظيم [الملك:5] بدین گونه می‌بینیم که خداوند در کتاب خود اسم نجوم را برای تمام کوکب ها چه ستاره (مضیئة) و چه سیاره(منیرة) بکار می‌برد. هنگام فرا رسیدن شب ابراهیم علیه الصلاة و السلام با تدبر و تفکر به کدام نجم (جرم آسمانی) نگریست؟ در بیان خداوند تعالی در آیات محکم کتاب جواب را می‌توان یافت: {فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَىٰ كَوْكَبًا قَالَ هَٰذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ (76) فَلَمَّا رَأَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَٰذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ (77) فَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَٰذَا رَبِّي هَٰذَا أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ(78)}صدق الله العظيم [الأنعام] از آنجا که نبی خداوند ابراهیم به شکل کلی به تمام ستاره ها و سیاره ها نگاه می کرد؛یکی از هفت زمینی که بعد از زمین ما قرار دارند را دید. تصدیق فرموده خداوند تعالی : {وَكَذَٰلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِوَالْأَرْضِوَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ (75) فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَىٰ كَوْكَبًا قَالَ هَٰذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ(76)}صدق الله العظيم [الأنعام] بنابر این کوکبی که او مشاهده کرد یکی از ملکوت زمین بود ، کوکبی از کوکب های هفتگانه که بعد از زمین مادری قرار دارند چون زمین‌های هفتگانه ؛کوکب‌هایی هستند که بعد از زمین ما در فضا معلقند. این چنین است که خداوند تعالی می‌فرماید: {وَكَذَٰلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِوَالْأَرْضِ}صدق الله العظيم بنابراین کوکبی که خلیل الله ابراهیم علیه الصلاة و السلام مشاهده کرد ،یکی از ملکوت زمین‌های هفتگانه بود. او این کوکب را در زمان غروب آفتاب و موقع مغرب دید و وقتی آن( کوکب) نیز غروب کرد و ناپدید شد ،گفت " من غروب کنندگان را دوست ندارم". سپس به ماه که از مشرق بالا می‌آمد، نگاه کرد .آن شب ؛ شب نیمه ماه بود؛ شب تفکر و تدبر در ملکوت آسمان و زمین ، به ماه فکر کرد و گفت" شاید باید این را به خداوندی برگزینم چرا که بزرگتر از آن کوکبی است که فرو رفت و ناپدید شد " .ابراهیم علیه الصلاة و السلام در حالی که در بسترش که در محیطی بازبود، قرار داشت در تمام طول آن شب که شب نیمه ماه بود به بدر ماه می‌نگریست. تفکر برای جستجو و یافتن حقیقت او را در طول شب بیدار نگه داشته بود. تا زمانی که در موعد ندا برای نماز صبح ماه نیز در برابر دیدگانش غروب کرد .قلبش از پرستش ماه اطمینان نداشت لذا ترس و رنج به جانش افتاد چرا که در قلبش از پرستش کوکب‌ها مطمئن نبود .او می‌خواست حق را عبادت کند و بعد ازرنجور شدن قلبش که در جستجوی حق بود، از خداوند خواست که او را به سوی حق راهنمایی کند. چون تمام شب به بدر ماه چشم دوخته و هنگام نماز صبح غروب کردن آن را هم دید و هنوز به حق دست نیافته بود، گفت: {لَئِنْ لَمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ}صدق الله العظيم [الأنعام:77] سپس خورشید برآمد. ابراهیم اندیشمندانه و متفکرانه به آن نگریست و گفت :{قَالَ هَذَا رَبِّي هَذَا أَكْبَرُ}،و زمانی که غروب کرد ، هدایت به سویش آمد .بعد گذشت 24 ساعت از زمان نماز مغرب (مترجم: که اولین کوکب را دید) تا زمان نماز مغرب (مترجم:که غروب خورشید را مشاهده کرد). یک روز کامل ،و بعد از گذشتن روز و آن شب خداوند قلب او را به سوی خداوند حقیقی؛ همان خداوندی که آسمانها و زمین را آفرید هدایت نمود. خداوند تعالی می فرماید: {فَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَٰذَا رَبِّي هَٰذَا أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ (78) إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ (79)}صدق الله العظيم [الأنعام] از این موضوع احکام و نام گذاری‌ها را استنباط می‌کنیم و خداوند از روی احکام است که جویندگان حق را به حقیقت هدایت می کند و تصدیق وعدۀراستین و حق خداوند: {وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ(69)}صدق الله العظيم [العنكبوت] هم چنین استنباط می‌کنیم که روز از مغرب آغاز و در مغرب بعدی خاتمه می یابد. ابراهیم خلیل الله از زمان فرود آمدن تاریکی که موعد نماز مغرب است تا گذشتن روز وغروب خورشید آن شب به مدت 24 ساعت متوالی مصرانه درحضور خداوند در طلب یافتن حقیقت بود نه شب چشم برهم گذاشت و نه روز خوابید از خداوند می‌خواست تا او را هدایت کند وخداوند او را هدایت کرد؛چرا که این حقی است که خداوند برای بندگانش برگردن گرفته است (که هرکسی واقعا در طلب حق باشد خداوند خود را مکلف نموده است تا او را هدایت نماید) خداوندی که آفریننده آسمان ها و زمین و خورشید و ماه است برای عبادت سزاوارتر است.این چنین است که نبی خداوند ابراهیم می‌گوید: {قَالَ بَل رَّبُّكُمْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ الَّذِي فَطَرَهُنَّ وَأَنَا عَلَى ذَلِكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ}صدق الله العظيم [الأنبياء:56] هم چنیناستنباط می کنیم اسم نجوم به صورت عام به تمام اجرام آسمانی؛ چه ستاره و چه سیاره اطلاق می شود. این چنین است که خداوند تعالی می فرماید: {فَنَظَرَ نَظْرَ‌ةً فِي النُّجُومِ (88) فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ (89)}صدق الله العظيم [الصافات] منظور ابراهیم از"من رنجورم "چه بود؟ مقصود او این بود کهنفسش متألماست و رنج می‌کشد، چراکه می‌خواهد حق را عبادت کند نه باطل را؛ و جواب را درآیات محکم کتاب می‌یابیم که: {قَالَ لَئِنْ لَمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ}صدق الله العظيم [الأنعام:77] ولی بعد از دیدن نجوم (اجرام آسمانی) و نحوه افول و غروب آنها قانع نشد که به جای خداوند آنها را عبادت کند، سپس از جانب خداوند هدایت گردید وبه پیامبری قومش برگزیده شد ولی قومش با او بحث و مجادله کردند. خداوند تعالی می‌فرماید : {فَنَظَرَ نَظْرَ‌ةً فِي النُّجُومِ (88) فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ (89) فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِ‌ينَ (90) فَرَ‌اغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (91) مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ (92) فَرَ‌اغَ عَلَيْهِمْ ضَرْ‌بًا بِالْيَمِينِ (93) فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ (94) قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ (95) وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ (96) قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ (97) فَأَرَ‌ادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ (98)}صدق الله العظيم [الصافات] داستان ابراهیم خلیل الله دراین آیات به صورت مختصر ذکر شده ، چراکه قبلاً به تفصیل شرح داده شده است ؛ لذا در اینجا داستان بهصورت خلاصه آمده است ؛ از زمانی که او شروع به جستجوی حقیقت نمود تا زمانی که مورد هدایت خداوند قرار گرفته و به عنوان رسول بر قومش برگزیده شد و سپس نابودی بتها و در آتش افکنده شدنش و یاری خداوند و نجات او از مکر بت پرستان .بصورت خلاصه داستان ابراهیم خلیل الله دراین کلام خداوند تعالی آمده است که: {فَنَظَرَ نَظْرَ‌ةً فِي النُّجُومِ (88) فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ (89) فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِ‌ينَ (90) فَرَ‌اغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (91) مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ (92) فَرَ‌اغَ عَلَيْهِمْ ضَرْ‌بًا بِالْيَمِينِ (93) فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ (94) قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ (95) وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ (96) قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ (97) فَأَرَ‌ادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ (98)}صدق الله العظيم [الصافات] چقدر این گفته مفسران مرا حیران و متعجب می‌کند که :ابراهیم به مردمش گفته است که بیماری معده ای دارد تا از او فرار کنند! شگفتا از این فتوی!! اگرراست میگویید آخر بین نجوم با بیماری چه ارتباطی وجود دارد؟ در جواب‌شان به حق می‌گویم : (خیر) بلکه ابراهیم خلیل الله به قومش وعده داد که بعد از این که ازرو گردانیده و از معبدی که بت‌های‌شان را در آن گذاشته بودند بروند به جنگ بت‌های‌شان خواهد رفت .آن چنان که شما گمان می‌کنید (ابراهیم نبی)به آنها دروغ نگفت که بیماری معده دارد تا مردم از او بگریزند، بلکه درحضورشان برعلیه بت ها اعلان جنگ کرد . اما مردم به او هشدار دادند که اگر کار بدی در حق بتها انجام دهد به خشم آنها (بتها) گرفتار خواهد شد. این چنین است که خداوند تعالی می فرماید: {وَحَاجَّهُ قَوْمُهُ قَالَ أَتُحَاجُّونِّي فِي اللَّهِ وَقَدْ هَدَانِ وَلَا أَخَافُ مَا تُشْرِكُونَ بِهِ}صدق الله العظيم [الأنعام:80] پس ابراهیم علیه الصلاة و السلام علنی و در روز روشن به قومش وعده داد بعد از رفتن‌شان از معبد به جنگ با بت‌های‌شان خواهد پرداخت ولی آنها او را از خشم بتها ترساندند و به همین دلیل است که ابراهیم خلیل الله می گوید :وَلَا أَخَافُ مَا تُشْرِكُونَ بِهِ}صدق الله العظيم ای مفسرانی که کلام خداوند را (از پیش خود) تفسیر می‌کنید ،چرا درباره خداوند (و کلامش ) از چیزی که نمی‌دانید، سخن میگویید و آن را بی هیچ شک و تردیدی حق می‌دانید ،آیا پروا نمی‌کنید؟ و اما پژوهش‌گران حق دارند درباره کلام خداوند و آیات روشن آن بحث و تفکر کنند و انتظار داشته باشند که ( آیات) برای‌شان روشن شده و مقصود خداوند از کلامش را دریابند. اما نکته مهم این است که تا دلیل روشنی که برگرفته از توضیحات مفصل خود کتاب (قرآن ) باشد پیدا نکرده باشند در مورد امری فتوی ندهند. عزیزان من ،انصار پیشگام و برگزیده هراسان نباشید چراکه درپشت سر شما امامی ایستاده است که از جانب رب العالمین انتخاب شده تا بیان حق و بهترین تفسیر را برایتان بیاورد. اما شما را برحذر می‌دارم که بعد از آن که حق برایتان تبیین و روشن شد غرور شما را به گناه نکشاند. اگر چیزی به فکرتان رسید و در قرآن برای آن دلیل محکمی که ازجانب خداوند رحمن آمده باشد پیدا نشد ،بر آن اصرار نکنید . بلکه از حق اطاعت و پیروی کنید که بعد از حق چیزی نیست جز گمراهی. "التائه" (نام شخصی است) که در جستجوی حقیقتی ، بدان که منظور کتاب خداوند از کوکب "رتق" (درهم فشرده و متراکم) کوکبی است که مادر هفت آسمان و زینت های آن و هفت زمین و اقمارشان است. زمین شما همان کوکب مادری است که خداوند ملکوت آسمان ها و زمین و زینت‌های شان را از آن آفریده است و شما را نیز از آن خلق کرده، زیرا درنشأة اول ودر عالم "ذر" (ذره) خداوند شما را همراه با پدرتان آدم آفرید و سپس با شما سخن گفت و از شما پیمان گرفت. تصدیق فرموده خداوند تعالی : {وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِ‌هِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَ‌بِّكُمْ قَالُوا بَلَىٰ شَهِدْنَا أَن تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَٰذَا غَافِلِينَ (172) أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَ‌كَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ (173)}صدق الله العظيم [الأعراف] این پیمان درابتدای شروع جهان (در عهدی بسیار قدیم ) و قبل از قرار گرفتن شما در رحم مادران‌تان در عالم ذر بسته شده است. در عالم ذر تمامی انسانها از حقانیت خداوند آگاه بودند ،لذا ذریات * که از خاک آفریده شده بودند ؛ زمانی که مورد خطاب و سؤال خداوندشان قرار گرفتند به حق پاسخ دادند که: {أَلَسْتُ بِرَ‌بِّكُمْ قَالُوا بَلَىٰ شَهِدْنَا}صدق الله العظيم، به این معنی که همگی شهادت دادند که خداوند یکتاست و عبادت تنها برای اوست که یگانه و بی شریک است. به این جهت خداوند تعالی می فرماید: {وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِ‌هِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَ‌بِّكُمْ قَالُوا بَلَىٰ شَهِدْنَا أَن تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَٰذَا غَافِلِينَ (172) أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَ‌كَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ (173)}صدق الله العظيم [الأعراف] هر انسانی این پیمان ازلی را به خاطر خواهد آورد، لذا هر کسی که عهد قدیمی خود را شکسته باشد می گوید: {قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنْتُ بَصِيرًا}صدق الله العظيم [طه:125] منظور انسانی که عهدشکنی کرده این نیست که بعد از زاده شدن از مادر و در این حیات دنیایی بینا بوده است، بلکه مقصودش این است که در زمان نشأت اول در عالم ذر و هنگامی که با پدرمان آدم خلق شد بینا و آگاه بوده است. انسان روی گردان (از حق) در حیات دنیایی بصیر نبوده است .خداوند تعالی می‌فرماید: {وَمَنْ كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِيلا}صدق الله العظيم [الإسراء:72] به کوکب "رتق" بازگردیم ، این زمین شماست که خداوند شما را از آن آفریده است. مادر شما و مادر ملکوت آسمان‌های هفتگانه با زینت‌هایشان و زمین‌های هفتگانه با اقمارشان ؛ این مرکز کیهان بزرگ و عظیم است. و خداوند خانه معظمش را نیز مرکز اصلی (مرکز تمام کیهان) قرار داده است . نقطه مرکزی کیهان ؛همان مکانی است که ابراهیم ،خلیل خدا به فرمان او خانه معظم خداوند را در آن بنا ساخت تا قبله تمامی مردم گردد . "التائه" ای جستجوگر حق، بدان که عرش ملکوت کیهانی با کوکب زمین‌تان در هم فشرده ویکی بود که انفجار عظیمی رخ داد. گواه آن فرموده خداوند تعالی است که: {أَوَ لَمْ يَرَى الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا}صدق الله العظيم [الأنبياء:30] پس اولین چیزی که به وجود آمد، مرکز انفجار کیهانی بود ؛ اولین چیزی که بعد از انفجار و تقسیم تکوین پیدا کرد زمین مرکز جاذبه کیهانی بود که بعد از دوهزارسال تکوین یافت. بر اساس آیات محکم کتاب و برحسب ایام الله این مدت معادل دو روز بود. تصدیق فرموده خداوند تعالی است: {وإنَّ يوماً عندَ ربِّكَ كَألفِ سنةٍ ممَّا تَعُدُّون}[الحج:47] سپس به سراغ آسمان رفت که بعد از انفجار کیهانی به شکل دود (دخان) بود و در عرض دو روز درحساب ایام الله آنرا به انجام رساند، زمین‌های هفتگانه را نیز هم زمان با آسمانها در عرض (همان) دو روز به سامان رسانید .سپس ستارگان و سیاره‌ها را زینت بخش آسمان ساخت. این تفاصیل در کلام خداوند تعالی آمده است که: { ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْ‌ضِ ائْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْ‌هًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ (11)فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَأَوْحَىٰ فِي كُلِّ سَمَاءٍ أَمْرَ‌هَا وَزَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَحِفْظًا ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (12)}صدق الله العظيم [فصلت] بعد از آن که آسمان را برافراشت و زینت داد، قدرت خداوند سبحان به سمت زمینی بازگشت که سرد شده بود و آن را گستراند و روزی آن را مقدر ساخت تا آب و گیاهش از آن بیرون آید. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا (27) رَ‌فَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا (28) وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَ‌جَ ضُحَاهَا (29) وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا (30) أَخْرَ‌جَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْ‌عَاهَا (31) وَالْجِبَالَ أَرْ‌سَاهَا (32) مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (33) }صدق الله العظيم [النازعات] آفرینش هفت آسمان و هفت زمین دو هزار سال طول کشید . آفرینش زمین مادری نیز دو هزار سال به طول انجامید و فراهم ساختن روزی مخلوقات آن نیز دو هزار سال زمان برد. پس تحول زمین دو روز و تأمین رزق (ساکنین) آن دو روز زمان برد پس برای سؤال کنندگان روشن شد که مجموعاً چهار روز شد. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِنْ فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَاءً لِلسَّائِلِينَ}صدق الله العظيم [فصلت:10] اما زمین های هفتگانه را در همان زمان آفرینش آسمان ها خلق نمود.تصدیق فرموده خداوند تعالی: { ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْ‌ضِ ائْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْ‌هًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ (11)فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَأَوْحَىٰ فِي كُلِّ سَمَاءٍ أَمْرَ‌هَا وَزَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَحِفْظًا ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (12)}صدق الله العظيم [فصلت] اگرزمین مادری مرکز جاذبه کیهانی نبود پس چرا قبل از آسمانها و زمین‌های هفتگانه و اجرام آسمانی تکوین یافت، از آنجا که زمین مادری مرکز جاذبه کیهانی است ،خداوند تعالی می‌فرماید: {إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضَ أَن تَزُولا وَلَئِن زَالَتَا إِنْ أَمْسَكَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ كَانَ حَلِيماً غَفُوراً}صدق الله العظيم [فاطر:41] ممکن است "التائه" کلام مرا قطع کرده و بگوید: "ای امام ناصر محمد یمانی، آسمانها و زمین‌های هفتگانه کجا فرو می‌ریزند و اگر قدرت خداوند آنها را درجای‌شان نگاه ندارد به سرعت به سوی کدام کوکب می‌روند؟" امام مهدی ناصر محمد یمانی پاسخ می‌دهد که: همانا که حرکت سریع آسمانها و زمین‌های هفتگانه به سوی کره زمین مادری که مرکز جاذبه کیهانی است و روی آن سقوط می کنند . خداوند مانع از این می‌شود که این هفت آسمان و زمین بر سرتان فرود آید.تصدیق فرموده خداوند تعالی: {يُمْسِكُ السَّمَاء أَن تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ}صدق الله العظيم [الحج:65] اما در نهایت همه چیز به حالت اول باز می‌گردد و هفت آسمان و زینت‌هایشان و هفت زمین و اقمارشان به ابتدای آفرینش و قبل از جدا شدن بازگشته و همگی به یکدیگر می‌پیوندند و یکی می‌شوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكّاً دَكّاً}صدق الله العظيم [الفجر:21] روزی که هفت آسمان و زمین مانند طوماری مکتوب درهم پیچیده و به دور زمین درهم پیچیده می‌شود مثل این که یکی از شما کاغذ سفیدی را دور خودش لوله کرده و بپیچد .خداوند تعالی می‌فرماید: {يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعِيدُهُ وَعْدًا عَلَيْنَا إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ}صدق الله العظيم [الأنبياء:104] واین بعد از منفجر شدن زمین مادر رخ می‌دهد کوه‌های روی زمین متلاشی و پراکنده شده و زمین مانند یک صفحه گرد و مسطح تمام ذرات آسمانها و زمین را مانند گردابی بلعیده و تبدیل به سطحی صاف و هموار می‌شود که هیچ پستی و بلندی ندارد. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسْفًا (105) فَيَذَرُ‌هَا قَاعًا صَفْصَفًا (106) لَّا تَرَ‌ىٰ فِيهَا عِوَجًا وَلَا أَمْتًا(107)}صدق الله العظيم [طه] این حاصل چرخش بسیار سریع زمین است به شکلی اگر کسی به آسمان نکاه کند می‌بیند که شب و روز به سرعت چشم برهم زدنی از جلوی دیدگانش عبور میکنند. روز به سرعت گذشته و اجرام آسمانی به چشم برهم زدنی جلوی نگاهش می‌چرخند که به علت چرخش سریع زمین به حول محورش است. از دید هرناظری آسمان می‌لرزد و به شدت حرکت می‌کند که به علت چرخش بسیار سریع زمین به دور خودش است. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {إِنَّ عَذَابَ رَ‌بِّكَ لَوَاقِعٌ (7) مَّا لَهُ مِن دَافِعٍ (8) يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرً‌ا (9) وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرً‌ا (10) فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (11) الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ (12)}صدق الله العظيم [الطور] سپس به علت این چرخش وحشتناک؛ زمین منفجر شده و کوه‌ها متلاشی و پراکنده می‌گردند . زمین تبدیل به یک صفحه گرد درهم کوبیده و فشرده می‌شود و تمام ملکوت آسمانها و زمین و خورشید و ماه به سوی زمین کشیده و بلعیده می‌شوند ؛به جز یک کوکب که در مقابل فرو رفتن در گرداب زمین مادری مقاومت می‌کند که سیاره "سقر" است و چه کسی می داند سقر چیست ؟ این همان سیاره‌ای است که نام کوکب دهم را به آن داده‌اید که علیرغم این که گرداب زمین می‌تواند در این گیر و دار همه چیز آن (سیاره سقر) را نیز به سمت خود بکشد و حتی در تماس با آن نیز قرار می‌گیرد؛ اما جاذبه زمین متوقف شده و سیاره سقررا فرو نمی‌برد و زمین از آن تلاطم بسیار شدید آرام می‌گیرد. ممکن است یکی از انصار عزیزم کلام مرا قطع کرده وبا اضطراب ولرزان سؤال کند: " ای امام من ،آیا این حوادث در این دوران (حاضر) اتفاق می افتد؟" و مهدی منتظر پاسخ می دهد: (خیر) این حادثه و بلای بسیار بد مربوط به زمان قیامت و رسیدن امر خداوند است ؛ نه الان که کوکب دهم از کنار زمین خواهد گذشت. عبور سیاره دهم عذاب و انتقام کوچکتر است ولی عذاب بزرگ در روز قیام قیامت است. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (15) يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَ‌ىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ (16)}صدق الله العظيم [الدخان] اللهم سلّم سلّم، وسلام على المرسلين، والحمد لله رب العالمين. برادرتان امام مهدی ناصر محمد یمانی *طبق بیان امام هر اسپرم مذکر ذریه خودش را که از خودش کوچکتر است در خود حمل می کند و بنابراین انسانها پس از گذشت زمان کوچک و کوچکتر شده اند انسانهای اولیه بسیار بزرگتر بودند
- 2 - الإمام ناصر محمد اليماني 20 - محرم - 1433 ه 15 - 12 - 2011 م 24-آذر-1390ه.ش. 08:23 صباحاً [ لمتابعة رابط المشاركة الأصليّة للبيان ] https://mail.mahdialumma.xyz/showthread.php?p=28888 در قرآن کریم به تمام اجرام آسمانی(نجوم)؛ کوکب گفته می‌شود. بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدي محمد رسول الله وآله الأطهار، وجميع أنصار الله الأخيار إلى اليوم الآخر، أما بعد. ای "التائه" می‌بینم شما با من و انصار من در مورد اسم "نجم"نیترونی و "کوکب" نیترونی مجادله می‌کنی. شما میگویید از کوکب نیترونی چیزی نشنیده‌ای بلکه آنچه که هست نجم نیترونی است. امام مهدی منتظر مستقیماً با آیات محکم ذکر(قرآن) پاسخت را می‌دهد که خداوند سبحان و تعالی درکتاب خود نجوم را کوکب نام گذاری کرده است. این فتوای کلام خداوند تعالی است : {وَالصَّافَّاتِ صَفًّا (1) فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرً‌ا (2) فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرً‌ا (3) إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ (4) ربّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِ‌قِ (5) إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ (6) وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ (7) لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ (8) دُحُورً‌ا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ(9)}صدق الله العظيم [الصافات]. و مقصود خداوند تعالی از این فرموده چیست: {نَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ (6) وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ (7)}صدق الله العظيم. در این آیه خداوند از کدام کوکب‌ها سخن می‌گوید؟ و جواب را می‌توان در آیات محکم کتاب از فرمایش خداوند تعالی دریافت: {وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ}صدق الله العظيم [الملك:5] "التائه"، امام مهدی نجم نیترونی را از جانب خود و بدون دلیل کوکب نمی‌نامد، بلکه این نام گذاری بر طبق فتوای خداوند در کتابش است که به تمامی اجرام آسمانی ( نجوم) نام کلی کوکب را داده است. برخی از این کوکب‌ها مانند ستارگان از خود نور ساطع میکنند (مضیء=ستاره) و برخی از آنها نورشان از ستارگان گرفته و باز تابیده می‌شود (منیر=سیاره). اسم کوکب نامی عمومی برای سیارگان و ستارگان است به همین دلیل است که خداوند تعالی می فرماید: {إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ}صدق الله العظيم برخی از این کوکب‌ها از خود نور دارند ( مضیء=ستارگان) و برخی نور را منعکس میکنند(منیر=سیارگان). در هر حال امام مهدی حضور گرامی شما را در میز گفتگوی آزاد جهانی(سایت الإمام المهدي ناصر محمد اليماني منتديات البشرى الإسلامية)خیر مقدم گفته و به تمام مناظره کنندگان عرب و غیر عرب خوش آمد می‌گوید تا با قرآن عظیم همگی را به راه راست-صراط مستقیم- هدایت کند. وسلام على المرسلين والحمد لله رب العالمين. برادرتان امام مهدی ناصر محمد یمانی
- 3 - امام ناصر محمد اليماني 12 - 05 - 1430 ه 06 - 05 - 2009 م 09:21 بعد از ظهر کوکب دیگری غیر از سیاره‌ی حاوی آب را که شما در آن زندگی می‌کنید نمی‌شناسم که بشر ساکن آن باشد. بسم الله الرحمن الرحيم و سلام بر رسولان الهی و الحمدُ لله رب العالمين. سلام و رحمت و برکات خدا بر شما و ما و بندگان صالح در تمام دوران‌ها [گذشتگان و آیندگان] و در عالم بالا تا یوم الدین باد. برادر بزرگوارم خداوند تعالی می‌فرماید: {إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ(54)}[الأعراف] {إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مَا مِن شَفِيعٍ إِلَّا مِن بَعْدِ إِذْنِهِ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (3)}[يونس] {الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ الرَّحْمَٰنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِيرًا(59)}[الفرقان] {أللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ(4)}[السجدة] {هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ السَّمَاء وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا وَهُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ(4)}[الحديد] {وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٍ (38)}[ق] {وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (7)}صدق الله العظيم[هود] برادر بزرگوار، آیا می‌دانی مقصود خداوند تعالی از این سخن چیست: {وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (7)}صدق الله العظيم[هود]؟ یعنی آب، سِرِّ حیات است و بدون آب، زندگی انسان ممکن نیست و من در قرآن عظیم چیزی در مورد وجود آب در زمین‌های هفتگانه پیدا نکردم. به جز کوکب مادر جای دیگری آب پیدا نکردم، همان جرم آسمانی که خداوند، کیهان و بشر را از آن خلق کرده است و همین زمینی است که روی آن زندگی می‌کنید. این مادر شما و مادر آسمانها و زمین‌ها است. تمام عرش ملکوت کیهانی بر روی آب است، یعنی سیاره‌ی زمین شما که سه چهارم سطح آن را می‌پوشاند. به همین دلیل خداوند آب را رمز «کوکب الرتق» قرار داد و هفت آسمان و هفت زمین از همین زمینِ حاوی آب جدا شدند. خداوند آب را عامل حیات هر چیز زنده‌ای قرار داده است. خداوند تعالی می‌فرماید: {أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ (30)}صدق الله العظيم [الأنبياء] یعنی هفت آسمان و هفت زمین به صورت یک کوکب واحد در کوکب حاوی آب متراکم بودند[كَانَتَا رَتْقًا]همان کوکبی که خداوند سِرّ حیات انسان و تمام موجودات زنده را در آن قرار داد و بدون آب حیات معنا ندارد. خداوند تعالی می‌فرماید: {أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ (30)}صدق الله العظيم [الأنبياء].پس زمینی جز زمینی که در روی آن زندگی می‌کنید برای حیات اول بشر وجود ندارد، کوکب فشرده‌ای که حاوی آب بوده و آسمانها و زمین از آن جدا شده‌اند. سپس خداوند روشن می‌نماید که آب سرّ حیات است و آب در جای دیگری نیست و [خداوند] از زمین، آب و گیاهان را برای [قوت] شما و حیواناتتان خارج می‌نماید. و لذا خداوند تعالی می‌فرماید: {وَجَعَلْنَا مِنْ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلاَ يُؤْمِنُون}صدق الله العظيم به جز در کوکب حاوی آب [کره خاکی ما] در هیچ جای دیگر خبری از حیات انسان نیست. آیا می‌دانید مهدی منتظر چگونه می‌داند جز در روی زمین بشری، در اجرام آسمانی دیگر، آب وجود ندارد؟ از خلال این فرمایش خداوند تعالی: {وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (7)}صدق الله العظيم[هود] از آنجا که خداوند در کتابش رمز «کوکب الرتق» را آب قرار داده است لذا در سایر کوکب‌ها آب وجود ندارد. چقدر در مورد وجود دریاها در سطح مریخ خیال‌پردازی کردید، اما هیچ‌چیز پیدا نشد. بر شما باد که هرگز چیزی را که مخالف علوم موجود در کتاب است باور نکنید، خداوند از آنها داناتر است. مهدی منتظر مانند بسیاری از اصحاب علم اعجاز [نکات علمی موجود در قرآن است که در زمان نزول آیات امکان اطلاع از آن در اختیار مردمان آن عصر نبوده است] از امیال آنها [دانشمندان فضا] تبعیت نخواهد کرد. برای نمونه تفسیر شیخ عبدالمجید الزندانی و مصطفی النجار که نظرشان در مورد زمین‌های هفتگانه این است که هر هفت زمین یک‌جا و در یک سیاره و به صورت طبقه‌طبقه [مترجم: در لایه‌های زیرین همین زمین] قرار دارند. آیا شما نمی دانید که زمین‌ها [الاراضین السبع]، کوکب‌هایی هستند که در فضا معلق‌اند و به همین علت خداوند تعالی می‌فرماید: {وَكَذَٰلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ (75) فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَىٰ كَوْكَبًا قَالَ هَٰذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ (76)}صدق الله العظيم [الأنعام] این کوکب کدام است؟ یکی از زمین‌های هفت‌گانه‌ای است که در فضا معلق هستند. پس چگونه با گمان در مورد [آیات] خداوند سخن میگویید؟ همانا که گمان کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند. وسلامُ على المُرسلين والحمدُ لله رب العالمين برادرتان امام مهدی ناصر محمد یمانی
- 4 - الإمام ناصر محمد اليماني 13 - 05 - 1430 ه 07 - 05 - 2009 م 17 - اردیبهشت - 1388ه.ش. 12:55 صباحاً من با علم و منطق در مورد قدرت های خداوند دلیل می آورم . هیچ محدوده ای برای قدرت او وجود ندارد بسم الله الرحمن الرحيم وسلامُ على المُرسلين والحمدُ لله رب العالمين برادر کریم خداوند هدایتت کند . من با علم و منطق در مورد قدرت های خداوند دلیل می آورم . هیچ محدوده ای برای قدرت او وجود ندارد . حتی اگر تمام درختان زمین بدل به قلم شود وبه دریای روی زمین ؛هفت دریای دیگر ( به تعداد زمین های هفتگانه) اضافه شود کلمات قدرت خداوند تعالی پایان نخواهد یافت و گواه آن فرموده حق خداوند است که: {وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (27)}صدق الله العظيم [لقمان] این منطقی نیست که درباره چیزی که خداوند انجام نداده است بحث کنید چون، اگر انجام داده بود آن را در کتاب پیدا می کردیم. ما درباره آنچه که خداوند انجام داده و در کتاب خود آن را روشن نموده است با شما بحث می کنیم. قدرت خداوند مطلق است. ای برادر الدرس (نام مستعار شخصی است) به من بگویی که تو چهار چشم داری و من جواب بدهم اما من می‌بینم که خداوند تنها دو چشم برایت آفریده است اما تو در پاسخ من بگویی خداوند بر هر چیزی قادر است و اگر بخواهد بر خلقت خود چیزی اضافه می کندومن جواب بدهم اما من به جز دو عدد چشم چیز دیگری نمی بینم و شما بگویی ناصر محمد یمانی مگر خداوند تعالی نفرموده است: {فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ (38) وَمَا لَا تُبْصِرُونَ (39) }صدق الله العظيم, [الحاقة] ناصر به دو چشم من ننگر، با این که من چهار چشم دارم تو چیزی بیش از دو تا نمی بینی به درستی که خداوند بر همه چیز قادر است. برادر مکرم این گونه بحث کردن که علمی و منطقی نیست .و اما قدرت خداوند مطلق است و خداوند هر چه را که انجام داده در کتاب بیان نموده است . من با شما از روی حقایق قرآن عظیم و با علم و منطقی صحبت می کنم که عقل آن را بتواند بپذیرد. اما در مورد مخلوقات (عجیب و)غریب و نا آشنا ؛ من به وجود آنها اعتراف می کنم اما آنها مخلوقات فضایی نیستند بلکه از باطن همین زمین و از زمینی که دو مشرق دارد به سراغتان می آیند . در مورد چیزی که از آن اطلاع نداری بامن بحث و مجادله نکن . تو می گویی که در زمین های هفتگانه حتی اگر آب هم نباشد بشر وجود داردو من جواب می دهم فقط در پایین ترین زمین از این هفت زمین چنین است که آن هم ؛همان جهنمی است که ( خداوند) برای عذاب شوندگان در نظر گرفته و نگهبانان آن ملائکه مکرمی هستند که از فرمان خداوند سرپیچی نمی کنند و هرچه او امر کند به انجام می رسانند. وسلامُ على المُرسلين والحمدُ لله رب العالمين الإمام المهدي ناصر محمد اليماني
- 6 - الإمام ناصر محمد اليماني 23 - 08 - 1429 ه 25 - 08 - 2008 م 4 - شهریور - 1387ه.ش. 08:20 مساءً جواب مختصر از مهدی مُنتظر . بسم الله الرحمن الرحيم والصلاة والسلام على خاتم الأنبياء والمُرسلين وأله الطيبين والتابعين للحق إلى يوم الدين (وبعد) برادر سؤال کننده ؛ شاید شما این پرسش را برای عاجز کردن (من) مطرح کرده ای اما هیهات که کسی بتواند ازعلم کتاب (قرآن) سؤال کند و مهدی منتظر از جواب دادن به آن عاجز بماند.گواه آن فرموده خداوند تعالی است که: { وَلَا يَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاكَ بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِيرًا }صدق الله العظيم . [الفرقان: 33] ای پرسشگر بدان که اگر خداوند برای آفرینش به وقت نیاز داشت؛ خلق آسمان ها بیش از خلق زمین وقت می برد و خداوند در این جا برهان قدرت خود را ثابت می کند که( مترجم:برای آفرینش) نیازی به زمان ندارد .چراکه خلق آسمانها کوتاه تر از آفرینش زمین و قوت آن( مایحتاج مخلوقات ) بوده است با اینکه زمین به اندازه کوچکترین کوکب زینت دهنده آسمان هم نیست وبین آفرینش آسمانی که بسیار بزرگ تر و عظیم تر از زمین است با زمین تفاوت بزرگی وجود دارد. خداوند زمان خلق آسمان ها را کوتاهتر از آفرینش زمین قرار داده است چرا که اگر ما می دیدیم خلقت آسمانها نظر به بزرگ تر بودن حجم شان بیشتر طول کشیده است می فهمیدیم که خداوند برای خلقت نیاز به وقت و زمان دارد چراکه هرچیز بزرگتر و عظیم تر به زمان بیشتری نیاز دارد. حال که آسمان ها درمدت زمان کوتاهتری نسبت به آفرینش زمین و قوت آن ،خلق شده اند در حالی که بسیار بزرگتر و عظیم تر بوده و زمین اندازه کوچک ترین نجم زینت دهنده آسمان دنیا هم نیست ؛ در می یابیم که خداوند برای آفرینش اشیاء به زمان نیاز ندارد. بلکه فرمان او چنین است که هرگاه چیزی را اراده کند، تنها به آن می‌گوید: «موجود باش!»، آن نیز بی‌درنگ موجود خواهد بود! ((کن فیکون)). خداوند برایتان روشن نموده است که برای آفرینش آسمان و زمین نیاز به زمان ندارد فرمان او چنین است که هرگاه چیزی را اراده کند، تنها به آن می‌گوید: موجود باش ، آن نیز بی‌درنگ موجود خواهد بود . تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی: { أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ بَلَىٰ وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (81) إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (82) فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (83) }صدق الله العظيم . [يس] پاسخ ( من) از کتاب خداوند در اینجا به پایان رسید و خردمندان ازآن پندخواهند گرفت. وسلاما على المُرسلين والحمدُ لله رب العالمين. المُفتي بالجواب من عنده علم الكتاب عبد النعيم الأعظم المهدي المُنتظر ناصر محمد اليماني
- 7 - الإمام ناصر محمد اليماني { إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ } صدق الله العظيم . برادرگرامی السلام عليكم ورحمة الله وبركاته شما از بیان کلام خداوند تعالی سؤال نموده‌ای: {إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (1) وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ (2) وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (3) وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (4) وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (5) وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (6)}صدق الله العظيم [التكوير] این روزی است که (حیات) کیهان به پایان می رسد.تمامی نجوم وکوکب ها منفجر شده و در فضا پراکنده می شوند . حتی هر وجب از زمینی که روی آن زندگی می کنید نیز منفجر خواهد شد فرقی ندارد چه خشکی باشد چه دریا و کوه ها نیز متلاشی و پراکنده می شوند.تصدیق فرموده خداوند تعالی: {إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَتْ (1) وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ (2) وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ (3)}صدق الله العظيم [الإنفطار] این روزی است که آسمان ها و زینتشان و زمین های هفتگانه و اقمارشان به سوی مرکز جاذبه کیهانی کشیده و در هم پیچیده خواهند شد.این امر بعد از انفجار تمام ستارگان و سیارات و پراکنده شدن آنها در فضا صورت می گیرد و ذرات حاصل از انفجار هفت آسمان و زمین به سوی مرکز جاذبه کیهانی کشیده می شوند.تصدیق فرموده خداوند تعالی: {وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ}صدق الله العظيم , [الزمر: 67] یعنی دست قدرت خداوند تعالی تمام کیهان را با حول و قوه (الهی) دگرگون می کند و هفت آسمان و هفت زمین در مرکز جاذبه کیهانی بدل به یک کوکب می گردند تصدیق فرموده خداوند تعالی: {يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِيدُهُ وَعْدًا عَلَيْنَا إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ}صدق الله العظيم [الأنبياء: 104] کیهان به همان صورت متراکم و درهم فشرده اول –قبل از جدا شدن و انشقاق کوکب "رتق"- باز می گردد و در کوکب مادر که در آن زندگی می کنید درهم کوبیده می گردد . کوکبی که مادر کیهان عظیم است و تمام شما و تمام ذرات کیهان عظیم از آن ساخته شده است همه روی زمینی که ساکن آن هستید درهم کوبیده خواهد شد و تصدیق فرموده خداوند تعالی: {إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا}صدق الله العظيم [الفجر: 21] {يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِيدُهُ وَعْدًا عَلَيْنَا إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ}صدق الله العظيم [الأنبياء: 104] این روز قیامت و پایان همه چیز است . روز عذاب و انتقام بزرگ (البطشة الکبری).روزی که خداوند آسمان و زمین را به سختی متلاشی و پراکنده می نماید و مقصود از"تسییر" (حرکت کردن و سیر کردن) در این فرمایش خداوند تعالی همین است: { وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ } یعنی متلاشی و پراکنده می شود که فرموده خداوند تعالی است: {وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسْفًا}صدق الله العظيم [طه: 105] این روز عذاب بزرگ (البطشة الکبری)؛ روز "الساعة" و روز قیامت در حساب ایام زمینی شماست وسلامُ على المُرسلين والحمدُ لله رب العالمين. الإمام المهدي ناصر محمد اليماني
- 8 - الإمام ناصر محمد اليماني 21 - 07 - 1429 ه 24 - 07 - 2008 م 3 - مرداد - 1387 ه.ش. 08:01 مساءً این هم پاسخ شما از کتاب در مورد حدود آسمانها و زمین. { وَكَذَٰلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ } صدق الله العظيم . بسم الله الرحمن الرحيم وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله رب العالمين. وبعد، ای پرسشگر بدان که ماه و کوکب زهره،عطارد، خورشید و سایر نجوم همراه ودر محدوده ملکوت آسمان ها هستند و مرز این ملکوت از ماه آغاز می شود.گواه آن فرموده خداوند تعالی است که: {تَبَارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَاجًا وَقَمَرًا مُّنِيرًا (61)}صدق الله العظيم, [الفرقان] یعنی:خورشید و ماه جزو ملکوت آسمانی به حساب می آیند .خداوند تعالی می فرماید: {أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا (15) وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا (16)}صدق الله العظيم, [نوح]اما ملکوت زمین های هفتگانه از نزدیکترین سیاره به ما آغاز می شود . زمین قرمز یا کوکب مریخ از بین هفت زمین به ما نزدیکتر است. این همان کوکبی است که ابراهیم در زمانی که در جستجوی یافتن حقیقت بود ،اندیشمندانه به آن نگریست.از آنجا که این سیاره از بقیه به زمین نزدیکتر است لذا بزرگتر از بقیه به نظر می آید. گرچه بزرگترین کوکب زمین های هفتگانه نیست اما چون نزدیکتر از بقیه است بزرگتر بنظر می رسد و خداوند ما را آگاه کرده که ابراهیم به ملکوت آسمان ها و زمین نگاه می کرده است.خداوند تعالی می فرماید: {وَكَذَٰلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ}صدق الله العظيم, [الأنعام:75] حال به منظره ای که در برابرابراهیم بود بنگریم؛ اودر اولین نگاه به ملکوت زمین ، یکی از زمین های هفتگانه را که زمین قرمز یا همان کوکب مریخ است را دید.خداوند تعالی می فرماید: {وَكَذَٰلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ (75) فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَىٰ كَوْكَبًا قَالَ هَٰذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ (76) فَلَمَّا رَأَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَٰذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ (77) فَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَٰذَا رَبِّي هَٰذَا أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ (78) إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ (79)}صدق الله العظيم, [الأنعام] اما خورشید و ماه ،همچنان که گفتیم جزو ملکوت آسمان ها هستند . لذا می بینیم که در نگاه ابراهیم این دو جرم بزرگتر از سایر اجرام ملکوت آسمان ها بودند.اما درملکوت زمین های هفتگانه بزرگترین کوکبی که توسط ابراهیم علیه الصلاة و السلام دیده شد نزدیکترین کوکب بود. این کوکب بزرگترین سیاره این گروه نیست اما به علت نزدیکی به زمین در چشم ابراهیم علیه الصلاة و السلام از همه بزرگتر دیده شد. او در باره بزرگترین اجرامی که در ملکوت آسمان و زمین می دید فکر می کرد ،علیرغم اینکه در آن زمان ابراهیم از اینکه ملکوت زمین را نگاه می کند آگاه نبود و خداوند مارا از نگاه ابراهیم به ملکوت آسمان و زمین آگاه کرده است.خداوند تعالی می فرماید: {وَكَذَٰلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ}صدق الله العظيم, [الأنعام:75] المُفتي المهدي المُنتظر ناصر مُحمد اليماني
- 9 - الإمام ناصر محمد اليماني 26 - 09 - 1431 ه 04 - 09 - 2010 م 13 - شهریور -1389 ه.ش. 11:54 صباحاً بیان حقیقت کتاب مبین، کتابی که کلیدهای غیب در آن قرار داشته و مختص خداوند دانای نهان است. بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على خاتم الأنبياء والمُرسلين جدّي النبيّ الأميّ الأمين وآله الأطهار والسابقين الأنصار في الأوّلين وفي الآخرين وفي الملأ الأعلى إلى يوم الدّين. عزیزان من در راه خدا! کتابی وجود دارد به نام« کتاب المبین»خداوند این کتاب را بعد از عرش آفرید. در حقیقت اولین چیزی که خداوند بعد از عرش آفرید این کتاب و قلم بود. به قلم فرمان نوشتن داده شد و قلم به سخن آمد و گفت: چه بنویسم؟ خداوند پاسخ داد:چیزی را بنویس که چیزی مانند آن نیست و قبل آن نبوده است:«الله النّعيم الأعظم» سپس از چیزی نوشت که پایین‌تر از ذات خداوند سبحان بود، یعنی سدرةالمنتهی عرش عظیم. سپس از جایی نوشت که پایین‌تر از سدرةالمنتهی است؛ از بهشت آرامشی [جنة المإوی] نوشت که عرض آن به اندازه آسمانها و زمین است؛ و همین‌طور بعد آن و بعد آن تا نوبت به نوشتن از آنچه که بود و خواهد بود رسید و تمام رویدادهای کوچک و بزرگ تا روز دین. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی: {وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ (59)}صدق الله العظيم [الأنعام]. سپس در آن ازعلم غیب تمام اعمال بندگان ثبت شد.تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی: {إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُّبِينٍ (12)}صدق الله العظيم [يس]. و این به خاطر این است که تک تک اهالی آتش بر علیه آنچه که ملک عتید ثبت کرده است اقامه دعوا کرده و تمام آن اعمال سوء و بد را به کل انکار میکنند. این انکار از لحظه مرگشان آغاز شده و در روز قیامت ادامه پیدا می کند. خداوند تعالی می فرماید: {الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنفُسِهِمْ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِن سُوءٍ بَلَىٰ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (28)}صدق الله العظيم [النحل] این انکار بلافاصله بعد از گرفتن جانشان توسط ملک عتید و کمکش ملک رقیب آغاز می شود . آنها تمام اعمال بدی را که ملک عتید نوشته است انکار می کنندو می گویند:{مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِن سُوءٍ}، سپس ملک عتید و شاهد او ملک رقیب که گواه بی گناهی او در مقابل تهمت اهالی آتش است که منکر اعمال بدشان هستند و می‌گویند: {بَلَى إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ}صدق الله العظيم [النحل:28] این به آن معنی است که آنها داوری را نزد خداوند آگاه از غیب می برند؛ او که از تمام بندگانش چه پیشینیان و چه آیندگان اطلاع دارد و قبل از آفریدن بندگان با علم غیب خود می دانسته است چه خواهند کرد.گواه آن فرموده خداوند تعالی است که: {وَإِنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ (23) وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ (24)}صدق الله العظيم [الحجر]. تا اینکه (همگی) در روز جزا به پیشگاه خداوندشان می‌آیند ؛ در حالیکه یکی شان راهبربوده و خصم خود را کشان کشان جلو می برد وشاهد آنها درپشت سرشان در حرکت است.ملک عتید جلوستو خصم خود انسان را تا پیشگاه خداوند جلو می راند تا خداوند میانشان داوری کند که آیا عتید در حق انسان ظلم کرده و اعمالی را که انجام نداده ثبت نموده است؟اما شاهد آنها ملک رقیب استاو شاهد اعمالی بوده است که انسان انجام می داده اما وظیفه نوشتن آنها را نداشته است لذا به حق می تواند شهادت بدهد.اما انسان هایی که در حق خود ظلم کرده اند ؛ اعمال بدی را که ملک عتید نگاشته است ؛انکار می نمایند و به شهادت ملک رقیب اعتراض می کنند. سپس خداوند کتاب مبین خود را که تنها در نزد خود اوست بیرون می آورد ؛ او پاک و منزه است واعتراض به این کتاب برتری جویی (گستاخانه ای است که در شأن خداوند نیست). خداوند تعالی می فرماید: {هَٰذَا كِتَابُنَا يَنطِقُ عَلَيْكُم بِالْحَقِّ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنسِخُ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (29)}صدق الله العظيم [الجاثية]. بدکاران می دانند ملک عتید و شاهد او ملک رقیب در حقشان هیچ گونه ظلمی روا نداشته اند ؛ تا اینکه خداوند کتاب خود را ازذات عرش می آورد تا مشخص گردد آنچه که خداوند از غیب در آن کتاب ثبت کرده باآنچه که در کتاب ملک عتید هست کاملاً یکسان است ؛از آنجا که بدکاران می دانند حافظان کتاب در حق شان کوچکترین ظلمی نکرده اند ؛ از نوشته های کتاب در هراسند و خداوند تعالی می فرماید: {وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَٰذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا (49)}صدق الله العظيم [الكهف]. مجرمان این کلام را نه با صدای بلند بلکه نزد خود نجوا می کنند که:{يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا}؛و هم چنان به انکار خود ادامه داده و برای خداوند سوگند می خورند که چیزی از آن اعمال بد را انجام نداده اند . آنها گمان می کنند که کتاب مبین را نیز ملک دیگری مثل ملک عتید نوشته است ؛ در حالی که نمی دانند کاتب کتاب مبین خود خداوند آگاه از غیب است که قبل از انجام اعمال بد از وقوع آنها آگاهی داشته است. آنها نمی دانند کتاب مبین مختص خداوند است لذا به آن هم اعتراض کرده و برای خداوند به خودش سوگند می خورند. خداوند تعالی می فرماید: {يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيَحْلِفُونَ لَهُ كَمَا يَحْلِفُونَ لَكُمْ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلَىٰ شَيْءٍ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْكَاذِبُونَ (18)}صدق الله العظيم [المجادلة]. غضب خداوند تا جایی بر آنان افزونی می گیرد که دیگر خداوند صدایشان را خاموش می گرداند (بر دهانشان مهر می نهد) و دست و پا و پوست بدنشان را درباره آنچه که می دانند به سخن وامی دارد. خداوند تعالی می فرماید: {الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَىٰ أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (65)}صدق الله العظيم [يس]. بعد از اینکه اعضای بدنشان برعلیه شان شهادت دادند؛ دیگر از ادامه انکار مأیوس شده ؛و خداوند دهانشان را آزاد می گذارد تا با دست و پا و پوستشان سخن بگویند. خداوند تعالی می فرماید: {وَقَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَيْنَا قَالُوا أَنطَقَنَا اللَّهُ الَّذِي أَنطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَهُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (21)}صدق الله العظيم [فصلت]. و سپس خداوند آگاه از نهان به آنها خطاب می فرماید که: {وَمَا كُنتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَن يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَا أَبْصَارُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَٰكِن ظَنَنتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِّمَّا تَعْمَلُونَ (22)}صدق الله العظيم [فصلت]. سپس خداوند واحد قهار به ملائکه موکل انسان که از روز اول تا آخر با اوبوده اند یعنی ملک عتید و رقیب امر کرده و می فرماید: {أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ (24) مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُّرِيبٍ (25) الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ (26)}صدق الله العظيم [ق] اما شیطان هم چنان در بدن این انسان حضور دارد . آنها دو روحند که در یک جسم جای گرفته اند؛ لذا در عذاب نیز بایکدیگر شریکند. قرین شیطان بعد از شنیدن حکم «الرحمن» به ملک عتید و رقیب، دچار ترس بسیار شدیدی می شود: {أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ (24) مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُّرِيبٍ (25) الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ (26)}صدق الله العظيم [ق] در اینجا شیطانی که قرین (هم نشین )انسان بود برای تبرئه خود به سخن می آید. خداوند تعالی می فرماید: {قَالَ قَرِ‌ينُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَيْتُهُ وَلَٰكِن كَانَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ (27) قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُم بِالْوَعِيدِ (28) مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ (29) يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِن مَّزِيدٍ (30) وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ (31) هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ (32) مَّنْ خَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُّنِيبٍ (33) ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ (34) لَهُم مَّا يَشَاءُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ (35)وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْ‌نٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُم بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِي الْبِلَادِ هَلْ مِن مَّحِيصٍ (36) إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَ‌ىٰ لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ (37)}صدق الله العظيم [ق] سپس انسان به قرین شیطانی که در حیات دنیایی او را از راه راست گمراه کرده است می گوید: {قال يَالَيْتَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ(38)}صدق الله العظيم [الزخرف] از آنجا که اوبه شیطان مبتلا شده است (مسَّ ) ؛ هر دو در یک جسم بوده و در عذاب نیز بایکدیگر مشترکند. منظور از این مس ؛ تأثیر شیطان بر مؤمن که مانند بیماری بر جانش می افتد و او را وسوسه می کند نیست بلکه منظور تماسی است که منجر به یکی شدن آنها می گردد(مسّ التقییض). خداوند شیطان را وارد جان انسان می کند .همان انسانی که از یاد خداوند روی برگردانده و درغفلت از پروردگار خویش زندگی می کرد. خداوند تعالی می فرماید: {وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ (36) وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ (37) حَتَّىٰ إِذَا جَاءَنَا قَالَ يَا لَيْتَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ (38)}صدق الله العظيم [الزخرف]. و برای مین انسان به قرین شیطانش می‌گوید:{قَالَ يَا لَيْتَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ}. و خداوند تعالی می فرماید: إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَ‌ىٰ لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ (37)}صدق الله العظيم [ق] خدایا من بیان کردم . خدایا شاهد باش اللهم قد بيّنت اللهم فاشهد، وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين. مُعلم البيان الحقّ للقرآن بالقرآن الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
