أسرار آيات حساب دركتاب که ذكرى برای خردمندان است.
سلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين.
ای کسی که درباره آیات ادراک سؤال کرده‌ای؛ استدلال با آن دیگر فایده ندارد؛ و این بعد از انتقال پرونده ثبوت رویت هلال ماه از مجلس "القضاء الأعلی" به "محکمه العلیا" بود. مجلس "القضاء الأعلی" در اعلان آغاز ماه -برای مناسبت‌های دینی- از فرمان و خدا ورسولش پیروی می‌کردند ولی "محکمه العلیا"؛ از فرمان خدا ورسولش درمورد رؤیت هلال روگردانده و پیرو دانشمندان نجوم شدند و آنان که نسبت به رؤیت هلالی که دیدن آن از نظر علمی غیرممکن است، کافر بودند شهادت کسانی که هلال ماه را رؤیت کرده بودند، رد نمودند. با آن که امام مهدی علم نجوم را رد نمی‌کند ولی من ازنزد خدا چیزی را می‌دانم که شما نمی‌دانید؛ همانا که خورشید به ماه رسیده و این تصدیق یکی از نشانه‌های بزرگ ساعت- اشراط الساعة الکبری- است تا قبل از آن که شب از روز پیشی گیرد، هشداری برای مردم و ذکر و یادآوری برای صاحبان بصیرت باشد.
ممکن است یکی ازپرسش‌گران بخواهد سخن مرا قطع کرده و بگوید:" تو را با کشور عربستان سعودی و محکمه العلیای آن چه کار ؟ دولت‌های دیگری هم وجود دارند" در پاسخ به او می‌گوییم: مکه مرکز زمین و عالم هستی است واسرار وقت و حساب در کتاب بر اساس وقت مرکز زمین و عالم هستی؛ مکه مکرمه است؛ جایی که خداوند بیت الله المعظم خود را به عنوان قبله مردمان در آن بنا نهاد ه است ولی اکثر مردم نمی‌دانند.
ای جماعت انصار پیشگام برگزیده؛ مهدی منتظر از فتنه آیات مربوط به حساب؛که به آنها احاطه ندارید؛ بیش از همه چیز برشما می‌ترسد؛ من نمی‌توانم تمام این اسرار را برای‌تان توضیح دهم. ولی به حق فتوا می‌دهم که آیاتی ازکتاب که مختص حساب است:
هر آیه رازی دارد که مربوط به زمین و حرکات فلکی و ذاتی آن است. همان آیه حاوی رازهایی است که مربوط به حرکت ماه هستند و همین‌طور رازهای دیگری در رابطه با حرکت خورشید. برای‌تان مثالی می‌آورم. خداوند تعالی می‌فرماید:
{يُدَبِّرُ الأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كأنّ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ}صدق الله العظيم [السجدة:5].
حال اگر این آیه را با حرکت فلکی زمین انطباق دهیم؛ سرّ حساب زمین دارای دومشرق( ارض الأنام که در باطن کره زمین است) در آن نهفته که یک روز آن مساوی یک سال شماست. حال هزار سال بر اساس تقویم "ارض الأنام" چقدر می‌شود؟ برابر 360هزار سال زمینی و این فاصله زمانی بین اولین تا آخرین خلیفه الهی در زمین است.
اما اگر آن را با حساب سال کیهانی "الکونیّة" تطبیق دهیم؛ از آنجا که یک سال الکونیّة برابر پنجاه هزار سال است؛ پس یک روزی که مقدارش هزار سال است؛ چقدر می‌شود؟ هزار در پنجاه هزارمی‌شود پنجاه ملیون سال.
هم چنین رازی مربوط به حساب براساس حرکت ماه درآن نهفته است؛ اما اکثر شما نمی‌دانید.
ای امت اسلام! خداوند به شما خبر می‌دهد چگونه بدانید قیامت کی بر پا می‌شود ولی آن را بر اساس ایام الله که در کتاب آمده بیان می‌کند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَإِنَّ يَوْمًا عِنْدَ ربّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ} صدق الله العظيم [الحج:47].
وقتی خورشید به ماه رسید و با هلال ماه اقتران پیدا کرد؛ این یعنی بی شک و تردید بشریت وارد روز قیامت شده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ (1) وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ (2) أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ (3) بَلَىٰ قَادِرِ‌ينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ (4) بَلْ يُرِ‌يدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ (5) يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ (6) فَإِذَا بَرِ‌قَ الْبَصَرُ (7) وَخَسَفَ الْقَمَرُ (8) وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ (9) يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ (10)} صدق الله العظيم [القيامة]
و آفریده‌های خداوند اکنون در روز قیامت قرار دارند؛ ولی نه براساس ایام بشر؛ بلکه براساس ایام الله در کتاب. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَإِنَّ يَوْمًا عِنْدَ ربّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ} صدق الله العظيم [الحج:47].
و در همین آخرین روز است که تمام نشانه‌های بزرگ ساعت( اشراط الساعة الکبری) رخ می‌دهند و خورشید به ماه رسیده و دراول ماه درحالی که ماه به صورت هلال در آمده، با آن اجتماع و اقتران پیدا می‌کند و ظهور مهدی منتظر در شبی است که به علت عبور سیاره عذاب از کنار زمین؛ شب از روز پیشی می‌گیرد و خورشید از غرب طلوع می‌کند. فاصله سیاره عذاب این بار ازهمه دفعات قبل نزدیک‌تر است و این عبور نزدیک؛ یکی از اشراط بزرگ ساعت است و به علت نزدیکی شدید آن باعث می‌شود جهت چرخش زمین برعکس شده و شرق تبدیل به غرب شود و غرب تبدیل به شرق.
ای امت اسلام! منتظر رسیدن روزعذاب نمانید و درآن فکر نکنید؛ تا باعث نشود تصدیق و یقین را به دیدن عینی عذاب موکول کنیدمن ناصح امین شما هستم. عجله نکنید که به جای خیر؛ شر و بدی رخ دهد؛ بلکه به درگاه پروردگارتان انابه کنید تا قلب‌تان را هدایت فرماید و با قلبی تائب به درگاه او انابه کنید تا قلب‌تان را هدایت کرده و بصیرت دیدن حق را به شما عنایت فرماید و شما را ازکسانی قرار دهد که به یقین رسیده‌اند که این خبر عظیمی است و اکثر مردم از کسی که آنها را به سوی حق دعوت می‌کند؛ روگردانند.
ای جماعت انصار؛ همان چیزی را بگویید که صاحبان بصیرتی که قبل از شما بودند و از رسولان الهی پیروی می‌کردند؛ می‌گفتند:
{وَمَا لَنَا أَلاَّ نَتَوَكَّلَ عَلَى اللَّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَى مَا آذَيْتُمُونَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ} صدق الله العظيم [إبراهيم:12]
درباره آیات عذاب از امام‌تان سؤال نکنید تا باعث به فتنه افتادن کسانی نشوید که برای رسیدن عذاب خدا عجله دارند؛ هم چنین باعث به فتنه افتادن کسانی نشوید که منتظر می‌شوند عذاب معلوم بر اساس ایام بشر از راه برسد تا بعد ازحق آمده از نزد پروردگارشان را تصدیق کرده و بگویند: الآن سخنت درست است. اینها مردمی هستند که اهل تفکر نیستند؛ بلکه مانند چهارپایانند و حتی گمراه‌تر.آنها کسانی هستند که در انتظارند شب کامل شدن بدر ماه در شب چهاردهم بعد از غروب آفتاب روز سیزدهم یکی از ماه‌ها از راه برسد بعد حق را تصدیق کنند. ما نمی‌گوییم کدام ماه؛ برادر گرامی ما هم چنین نمی گوییم ماه شعبان؛ بلکه می‌گوییم یکی از ماه‌ها. بلکه آن واقعه مانند رخ دادن ادراک در ماه شعبان و کامل شدن بدر ماه بعد از غروب آفتاب روز سیزدهم ماه است. شب عذاب هم در چنین وضعیتی در یکی از ماه‌ها رخ می‌دهد؛ ماهی که بعد از غروب آفتاب روز سیزدهم بدر ماه کامل می‌شود و( سیاره عذاب ) اول ازافق قطب شمال خود را به شما نشان می‌دهد و مانند خورشیدی از سمت ستاره قطبی برشما طلوع می‌کند( امام در بیانات بعدی روشن کردند سیاره عذاب اول از سمت شمال دیده می شود بعد از جنوب می آید) و اما درمورد روزهشتم آوریل؛ آن طور که پروردگارم به من خبر داده بر اساس حساب ایام در سیاره عذاب- که حساب عذاب طبق طول روز در سیاره عذاب استوار است- هنوز این روز تمام نشده است. ما نمی‌خواهیم به جزئیات آیات این عذاب که در محکمات کتاب آمده است بپردازیم؛ می‌دانید چرا؟ چون می‌دانم 9/99 ٪ مسلمانان تصدیق بیان حق قرآن را به تأخیر می‌اندازند تا آن روز بر اساس تقویم و حساب ایام بشری فرا برسد.هرچقدرهم با آیات محکم کتاب درمورد حساب عذاب برای‌شان استدلال کنم؛ به هیچ وجه حق را تصدیق نمی‌کنند. بلکه خواهند گفت:" ما منتظر خواهیم ماند تا ببینیم راست می‌گویی یا دروغ و قرار بین ما و تو همین روز معلوم باشد" اینها مردمی هستند که تعقل نکرده و مثل چهارپایان می‌مانند و به جای آن که منتظرخیر و خوبی باشند برای حوادث سوء عجله دارند. یعنی قبل ازاین که به درگاه پروردگارشان انابه کنند تا اگر این حق آمده از نزد پروردگارشان است؛بصیرت دیدن حق را به آنان عنایت فرماید- منتظر رسیدن عذابند- در حالی که خداوند قلب کسی را که به درگاه او انابه می‌کند تا هدایتش کند؛ نسبت به حق بصیر می‌فرماید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُلْ إِنَّ اللّهَ يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أناب} صدق الله العظيم [الرعد:27].
و زیباترین سخنی که می‌توانم به شما بگویم؛ همان سخنی است که خداوند به جدم فرمان داد تا به امثال شما بگوید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ إِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ مَا تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ ربّي أَمَدًا} صدق الله العظيم [الجن:25]
هرچقدر هم که بدانم سخن نمی‌گویم؛ چون چهارپایانی که اهل تدبر نیستند منتظر می‌مانند تا آن اتفاق بیفتد و بعد به حق آمده از نزد پروردگارشان ایمان بیاورند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنْتُمْ بِهِ آلآنَ وَقَدْ كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ} صدق الله العظيم [يونس:51].
منظورم صدّیق که از مصدقین است نیست بلکه آن صدیقین گروه دیگری هستند است ؛ آنها کسانی هستند که در دعوت امام مهدی تفکر می‌کنند تا ببینند آنها را به سوی چه چیزی دعوت می‌کند؟و آیا با بصیرتی که از نزد پروردگارش آمده است برای آنان استدلال آورده و محاجه می‌کند؟ و آیا بصیرت او همان بصیرت محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم است؟ و آیا با متشابهات قرآن با مردم محاجه می‌کند و یا از روی ظن و گمان- که کسی را از حق بی‌نیاز نمی‌کند- قرآن را تفسیر می‌نماید؟ و سپس راهی جز تسلیم ردبرابر حق پیدا نمی‌کند؛ چون قوت برهان آشکاری که از ایات محکم قرآن عظیم امده را می‌بیند؛ اینها بهترین آفریدگان و از انسا‌ن‌های برگزیده هستند؛ انها خرمند و از بهترین موجودات خداوندند.
و اما بدترین جنبدنگان؛ کسانی هستند که فکر نمی‌کنند؛ یعنی مانند چهارپایان هستند که در برهان و استدلال علمی کسی که ایشان را با بصیرتی که نزد خدا آمده؛ به سوی خداوند دعوت می‌کند؛ تفکر نمی‌کنند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{تَبَارَ‌كَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَىٰ كلّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (1) الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ (2) الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا مَّا تَرَ‌ىٰ فِي خَلْقِ الرَّ‌حْمَٰنِ مِن تَفَاوُتٍ فَارْ‌جِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَ‌ىٰ مِن فُطُورٍ (3) ثُمَّ ارْ‌جِعِ الْبَصَرَ كَرَّ‌تَيْنِ يَنقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ (4) وَلَقَدْ زَيَّنَّا السماء الدُّنيا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُ‌جُومًا لِّلشَّيَاطِينِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ (5) وَلِلَّذِينَ كَفَرُ‌وا بِرَ‌بِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (6) إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ (7) تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ (8) قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ (9) وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ (10) فَاعْتَرَ‌فُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ (11) إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَ‌بَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَ‌ةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (12)وَأَسِرُّ‌وا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُ‌وا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (13) أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ (14) هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْ‌ضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِن رِّ‌زْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ (15) أَأَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاءِ أَن يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْ‌ضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ (16) أَمْ أَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاءِ أَن يُرْ‌سِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ (17) وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (18) أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّ‌حْمَٰنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ (19) أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي هُوَ جُندٌ لَّكُمْ يَنصُرُ‌كُم مِّن دُونِ الرَّ‌حْمَٰنِ إِنِ الْكَافِرُ‌ونَ إِلَّا فِي غُرُ‌ورٍ (20) أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي يَرْ‌زُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِ‌زْقَهُ بَل لَّجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ (21) أَفَمَن يَمْشِي مُكِبًّا عَلَىٰ وَجْهِهِ أَهْدَىٰ أَمَّن يَمْشِي سَوِيًّا عَلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ (22) قُلْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُ‌ونَ (23) قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَ‌أَكُمْ فِي الْأَرْ‌ضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُ‌ونَ (24) وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (25) قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (26)فَلَمَّا رَ‌أَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ (27) قُلْ أَرَ‌أَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَن مَّعِيَ أَوْ رَ‌حِمَنَا فَمَن يُجِيرُ الْكَافِرِ‌ينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (28) قُلْ هُوَ الرَّ‌حْمَٰنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (29) قُلْ أَرَ‌أَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرً‌ا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاءٍ مَّعِينٍ (30)} صدق الله العظيم [الملك].
امام مهدی چه سخنی زیباتر از فرمان خدا را که قبلا به جدش داده شده‌است می‌تواند بر زبان بیاورد؛ خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (25) قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (26)فَلَمَّا رَ‌أَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ (27)} صدق الله العظيم.
و آیا می‌دانید بیان حق این فرموده خداوند تعالى چیست: {وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ (27)} صدق الله العظيم
پس بیان حق آن را در این فرموده خداوند تعالى پیدا می‌کنید:
{اللَّهُمَّ إِنْ كانَ هَذَا هُوَ الحقّ مِنْ عِنْدِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ} صدق الله العظيم [الأنفال:32]
و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ (1) لِّلْكَافِرِ‌ينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ (2)} صدق الله العظيم [المعارج].
دعای کافران اجابت شد؛ ولی برای قومی که مانند آنها بودند و آرزو داشتند عذاب دردناک را ببینند تا –حق را- تصدیق و از آن پیروی کنند؛ انگار همان ها هستند که می‌گویند:
{اللَّهُمَّ إِنْ كأنّ هَذَا هُوَ الحقّ مِنْ عِنْدِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ} صدق الله العظيم [الأنفال:32]
و خداوند تعالی می‌فرماید: {وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (25) قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (26)فَلَمَّا رَ‌أَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ (27)} صدق الله العظيم.
ای مردم؛ من مهدی منتظر هستم و به خداوند واحد قهارقسم می‌خورم؛ خداوندی که از دیده‌ها آگاه است ولی کسی قادر به دیدن او نیست؛ خداوندی که جن را از شراره آتش و انسان را از گل سفالین‌گون آفرید. این قسم مهدی منتظر است نه قسم یک بدکار یا کافر؛ بدانید سیاره عذاب درعصر این امت از راه خواهد رسید؛ امتی که خداوند مهدی منتظر را در میان آنان برانگیخت تا بشریت را به پیروی از ذکری دعوت کند که برای تمام عالمیان فرستاده شده؛ یعنی قرآن عظیم. و گویا اولین کسانی که نسبت به دعوت مهدی منتظر کافر می‌شوند مسلمانانی هستند که به این قرآن عظیم ایمان دارند! چگونه خداوند قوم مجرمی را عذاب نکند که مانند یهودیان شده‌اند که می‌گفتند شنیدیم و عصیان می‌کنیم و نگفتند شنیدیم و اطاعت می‌کنیم؟ علمای امروز و امت‌شان هم از دعوت به حکمیت خداوند رومی‌گردانند ولی برای مؤمنان چه کسی بهتر از خدا حکم می‌کند؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّمَا كانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ أَنْ يَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَأوّلئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ} صدق الله العظيم [النور:51]
وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين.
خليفة الله وعبده؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني